2017 წლის 19 თებერვალს, საქართველოს სომეხთა ეპარქიის     „ჰაიარტუნ“  ცენტრის გალუსტ გიულბენკიანის სახელობის დარბაზში გაიმართა ღონისძიება საიდუმლო სათაურით "მე ვესწრები   ... გაცდენა არ დამიწეროთ". ის მიეძღვნა უდროოდ გარდაცვლილ ანაჰიტ ბოსტანჯიანის ხსოვნას.

დარბაზი სავსე იყო.  ღონისძიება ამაღელვებელი იყო. თბილისელი სომხები ნოსტალგიის ღრმა გრძნობით  იყვნენ მოსული, რომ შეხებოდნენ  ნიჭიერი პოეტის, მთარგმნელის, ხელოვანი ჟურნალისტისა და ლიტერატურულ-საზოგადოებრივი მოღვაწის „ცოცხალ დასწრებას“.    ჯერ კიდევ   40 დღის წინ ანაჰიტს თავისი მუდმივი მუდმივი ადგილი ჰქონდა დარბაზის პირველ საპატიო რიგში ...   დღეს კი ცრემლიანი თვალებით ეს ადგილები დაკავებული ჰქონდათ მისი ოჯახის წევრებს - ქალიშვილებს, სიძეებს, შვილიშვილებს, ახლობლებს.  ხსოვნის ღონისძიებას ესწრებოდა საქართველოს სომეხთა ეპარქიის წინამძღვარი,  მისი ყოვლადუსამღვდელოესობა ეპისკოპოსი ვაზგენ მირზახანიანი.

ღონისძიება დაიწყო წუთიერი დუმილით. გახსნის სიტყვის შემდეგ დარბაზში კვლავ გაისმა ანაჰიტის სიცოცხლით სავსე, გაბედული და შინაარსიანი სიტყვით სავსე ხმა, რამაც დამსწრეები გადაანაცვლა იმ სანატრელ დღეებში, როდესაც ცნობილი სომეხი ქალბატონი ლამაზი სომხურით საუბრობდა    სამშობლოზე, სიყვარულსა და მეგობრობაზე, სამართლიანის  და კეთილის გამარჯვებაზე,   ოცნებებისა და რწმენის კეთილშობილურ იდეებზე, თავისი  გონივრული გამოსვლებით ისევ და ისევ ამდიდრებდა, საინტერესოსა და შინაარსიანს ხდიდა   ყოველდღიურ ცხოვრებას .

ანაჰიტ ბოსტანჯიანის კალამი იყო ნაყოფიერი, წერის სტილი - მრავალმხრივი: პროზა, პოეზია, სტატია, ნარკვევი, ბრძნული გამონათქვამები, დაუვიწყარი ტაეპები, უბრალოდ  ფიქრი, სულის ღელვა, გამოძახილი სიკეთეზე   და მშვენიერზე, სიცრუისა და უსამართლობის დაგმობა ...

შესრულდა ნიმუშები ბოსტანჯიანის პოეზიიდან - ლევონ ჩიდილიანის, ლიზა თოროსიანის, მარიამ ბადალიანის, დიმიტრი მკრტჩიანის დეკლამაციით, მისი ნაწარმოებების რუსული, ქართული თარგმანები -  არტემ კირაკოზოვის, გარი ღალამქაროვის, მიხაილ ანანოვის, მარინა კირაკოსიან-მოსესოვას თარგმანით, სიმღერები - ანა   ბადალიანის, ანი ჰოვანისიანის, ანი თოროსიანის, ჰენრიხ პეტროსიანის,  "ნერსეს შნორჰალი“ გუნდის შესრულებით, ანრი მერაბოვის, პიანისტ კარენ მირზოაინაის, მედუდუკე ივანე მკრტჩიანის, მედოლე რობერტ კაშავანიძის აკომპონირებით,  ქორმაისტერი:  მარი აბულიანი.
ღონისძიება დასრულდა საქართველოს სომეხთა ეპარქიის წინამძღვრის, მეუფე   ვაზგენ მირზახანიანის კურთხევის სიტყვით. ანაჰიტ ბოსტანჯიანი თავისი შემოქმედებით, თარგმანებით, ჟურნალისტური საქმიანობით ეკუთვნოდა  ორ ერს, უსასრულოდ უყვარდა საქართველო და სომხეთი, ცდილობდა მათი მეგობრობის, შემოქმედებითი კავშირების დაბალანსებას. მეუფემ ხაზი გაუსვა ანაჰიტ ბოსტანჯიანის უდროო გარდაცვალების გამოხმაურებას, ტკივილს  საქართველოსა და სომხეთის ლიტერატურულ სამყაროში.   იგი მხოლოდ დღევანდელი დღით არ ცხოვრობდა,    იგი მომავლით ცხოვრობდა,   გარშემო ჰყავდა შემოკრებილი ახალგაზრდა შემოქმედები და მათ უძღვებოდა ჭეშმარიტი ლიტერატურისა და  შემოქმედებითი ცხოვრებისკენ. მისმა ყოვლადუსამღვდელოესობამ მოუწოდა ანაჰიტ ბოსტანჯიანის ქალიშვილებს     შემოქმედებით და საზოგადოებრივ, საგამომცემლო და სათარჯიმნო ცხოვრებაში ჩართვისა და დედის საქმის,  კერძოდ, „კამურჯ“ წელიწდეულის გამოცემისა და იმავე სახელწოდებით არასამთავრობო ორგანიზაციის საქმიანობის    გაგრძელებისკენ.