2017 թվականի հունիսի 3-ին ասեղ գցելու տեղ չկար Վիրահայոց թեմի «Հայարտուն» կենտրոնի Գալուստ Գյուլբենկյան սրահում: Այստեղ էին հավաքվել տարբեր ազգի ու ազգության, տարբեր կրոնի ու հավատքի Թբիլիսիի արվեստասեր հասարակայնության ներկայացուցիչները: Հին թիֆլիսյան գունեղ կոլորիտն արտացոլող մեծավարպետ Ջովաննի Վեփխվաձեի հիշատակի երեկոն էր, որ ներառել էր ճանաչված նկարչի ետմահու անհատական ցուցահանդեսը և հուշագրությունների երրորդ գրքի շնորհանդեսը:
«Անցած տարիների ժամանակագրություն»- ահա այս խորագիրն էր կրում շուրջ 30 կտավ ներկայացնող ցուցահանդեսը, որը հիմնականում հեղինակի Թբիլիսիի նկատմամբ մեծ սիրո արտահայտությունն էր, քաղաքի մոռացված բազմազգ տեսքի վերարտադրությունը: Դրանք քաղաքի տարբեր տեսարաններ, թաղամասեր, արհեստանոցներ, բակեր ներկայացնող այն կտավներն են, որոնք պահպանվել են կամ հին լուսանկարների, կամ տարեց թբիլիսեցիների հիշողության մեջ: Տաղանդաշատ նկարչի աշխատանքները, որոնք փառահեղորեն զարդարել էին սրահի պատերը, հիացմունք ու ափսոսանք էին առաջացնում անժամանակ կյանքից հեռացած Թբիլիսիի իսկական քաղաքացու համար: Ցուցահանդեսը Վիրահայոց թեմի «Հայարտուն» կենտրոնի աջակցությամբ կազմակերպել էր նկարչի ընտանիքը: Միջոցառմանը իր պատվաբեր ներկայությունն էր բերել Վիրահայոց թեմի առաջնորդ Գերաշնորհ Տեր Վազգեն եպիսկոպոս Միրզախանյանը: Վիրահայոց թեմի մշակույթի բաժնի տնօրեն և «Հայարտուն» կենտրոնի ղեկավար Լևոն Չիդիլյանը բացելով ցուցահանդես ընդգծեց, որ թեև տաղանդաշատ նկարիչն իր կյանքի ընթացքում մասնակցել է բազում ցուցահանդեսների ինչպես երկրում, այնպես էլ նրա սահմաններից դուրս, սակայն Ջովաննի Վեփխվաձեի առաջին անհատական ցուցահանդեսը կազմակերպվել է այս դահլիճում, նրա երկու մենագրությունների շնորհանդեսները տեղի են ունեցել այս կենտրոնում: Ցավով նշեց, որ այս ցուցահանդեսը դարձավ ետմահու՝ առանց ճանաչված նկարչի ներկայության և անկեղծ հումորախառն և սիրալիր խոսքի: Վրաստանի հայ նկարիչների միության նախագահ Իռեն Օհանջանովան, Վրաստանի հայ մտավորականների միության նախագահ Ենոք Թադևոսյանը, արվեստագետ Ալեսյա Թավաձեն, լրագրող Նոնա Մոսեսովան, բանաստեղծուհի Մարինա Խոմելաձեն, Լևոն Օսիպովը, Իգոր Նագորնին և ուրիշներ, իրենց ելույթներում անդրադարձ կատարեցին Ջովաննի Վեփխվաձեի ստեղծագործական կյանքին, արժևորեցին նկարիչների ցեղի երրորդ սերունդը լինելու հանգամանքը, Թբիլիսիի մարող կոլորիտը պահպանելու և նկարների միջոցով սերունդներին փոխանցելու նրա նվիրումը: Ջովաննին, բացի գույների միջոցով իր մտացածը արտահայտելու մեծ ունակության, նաև գեղարվեստական գրչի մեծավարպետ էր: Նկարչի պատմությունները, որոնք նաև հին Թբիլիսիի կյանքին շաղկապված իրողություններ են, մնացին թբիլիսեցիների հիշողության մեջ նրա հուշագրությունների երեք գրքերի շնորհիվ, որից մեկը հրատարակվեց ետմահու:
Գնահատանքի և օրհնության խոսքով հանդես եկավ Վիրահայոց թեմի առաջնորդը: Բարու և սիրո մեծ զգացումով օժտված, տաղանդաշատ Ջովաննին արվեստասեր հասարակայնության հուշերում կմնա իր անկրկնելի կտավներով, հիասքանչ մենագրություններով, հումորախառն խոսքով, իր ազնիվ ու համեստ բնավորությամբ, արվեստին նվիրված իր զավակներով: Թեև Ջովաննին այսօր ֆիզիկապես այստեղ չէ, սակայն նրա հոգին այստեղ է, իր օրհնությունը բերելով ներկաներին, իր խոսքում ընդգծեց Սրբազան Հայրը: Ցուցահանդեսի կազմակերպման, հուշերի գրքի շնորհանդեսի և Ջովաննիին հիշելու համար երախտագիտության խոսք ասաց նկարչի այրին՝ տիկին Մարինա Վեփխվաձեն: Միջոցառման ընթացքում հնչեց Ջովաննի հումորախառն խոսքի ձայնագրությունը, ցուցադրվեց հատված տաղանդաշատ նկարչին, գեղարվեստական խոսքի մեծավարպետին, իսկական –մարդ քաղաքացուն նվիրված վավերագրական ֆիլմից: Ցուցահանդեսը կշարունակվի մինչև հունիսի 20-ը:
|